LEFFERT 306 PREFERENT

 

LEFFERT 306 PREFERENT 

 

Leffert geboren in 1986, Tamme x Oepke

h: 1.64m

 

Leffert werd in 1986 geboren bij zijn fokker Markus Doller te Haulerwijk.

Zijn eerste optreden was op de fokdag in Burgum en dat begon al meteen met veel succes !

Er is in de loop van de jaren veel veranderd, men maakte vroeger geen hengstveulen Kampioen, maar Leffert was zo apart daar konden ze niet omheen.

Dat onze levens 2 jaar daarna samen zouden komen voor 24 jaar, hadden we toen nooit kunnen dromen.

Op dezelfde fokdag won ik het bestgaand rijpaard en de merrie die ik reed voorlopig Model, het krantenartikel had ik bewaard, dat Leffert op dezelfde fokdag z'n eerst Kampionschap behaalde kwam ik op deze manier achter.

Bijzonder is het in ieder gavel wel.

 

Als 2,5 jarige was het sperma niet goed genoeg, dat is voor ons nog altijd een raadsel ( hij had vast niet goed gedekt ofzo), maar het was achteraf ons geluk, toen die 3,5 jaar was, was het inmiddels zo'n mannetjes putter dat Markus op zoek ging naar een trainingsadres, zo kwam Leffert als 3,5 jarige bij ons terecht en hij is de rest van zijn leven bij ons gebleven.

Wat hebben we veel met hem beleefd, weken duurde het voordat we hem iets in het gareel hadden, we trainden Leffert altijd met 2 man, toen we uiteindelijk tegen Markus zeiden dat ie wel kon komen kijken, ging hij juist die dag er als een haas vandoor en eindigde ergens voor de schuurdeuren, Markus kon er wel iets om lachen, wij iets minder.

Leffert ging naar de hengstenkeuring, we zeiden wanneer ze die niet nemen kunnen we ook wel ophouden, zo'n bijzondere hebben we nog nooit gehad. Hij werd inderdaad aangewezen en ging naar het verrichtingsonderzoek,hij werd niet de verrichtingstopper, daarvoor hadden ze de handjes iets te vol aan hem. Jaren later kwamen de toenmalige rijders nog wel eens bij ons, wat een oester was dat paard, maar hoe bijzonder, iedereen was trots om met hem te mogen trainen.

En zo kwam Leffert bij ons ter dekking, op de terug weg dekte hij z'n eerste merrie, bij Harm Mulder, op het eindexamen maakt hij meteen een afspraak, rij meteen maar bij me langs, ik vind het een hele beste !

Het eerste jaar dekte hij 58 merries, om er even in te komen. Op de eerste hengstenkeuring stond hij 1B naast Nammen, dat is de enige hengstenkeuring in zijn hele leven dat hij niet op kop stond.

Daarna in 1992 schreef hij opnieuw geschiedenis. In die tijd was er een ongeschreven wet, dat de Kampioen goedgekeurd moest zijn op nakomelingen, Leffert was pas 5 jaar, dus hij kon ten hoogste reserve kampioen worden, ook fantastisch en reuze spannend. Leffert kwam met grote overmacht op kop en kon door naar de kampioenskeuring. Wij waren toen nog jong en fruitig dus Obbe bracht voor en ik was de aandrijver. We waren er allemaal van te voren over uit dat Djurre de kampioen zou worden, totdat de jury Djurre uit de baan stuurde, en we opeens beseften dat Leffert dan overbleef , samen met Melle. In de baan stonden toen nog enorme pilaren, daar heb ik me even achter verstopt, we vielen van de ene emotie in de andere, maar Draaijer sr besloot dat toch echt de mooiste en de beste Kampioen moest worden én dat was Leffert, we zullen het nooit vergeten. Wat een belevenis. 

Een jaar later in 1993 deed Leffert het hele feest nog eens over, voor de tweede maal op rij Algemeen Kampioen. Daarna stond hij altijd op kop.

Naar de hengstenkeuring.

Met Leffert naar de hengstenkeuring was altijd een belevenis, natuurlijk werd de training erop aangepast, weinig oh zadel, niet galloperen, nog vaker wassen etc. Leffert wist dondersgoed wanneer we richting Leeuwarden gingen, de eerste jaren was hij ook echt niet te houden, er kon niets naast hem staan en de koning had veel aandacht nodig, als hij de hal binnen kwam was hij al 10 cm groter en danste richting de stallen, hij keek dan om zich heen alsof hij wilde zeggen: kijk eens wie er binnen komt. Ook in de box was het altijd een belevenis, die stallen waren niet geschikt voor Leffert, we hadden hem uit voorzorg altijd vast staan, met een op maat gemaakt extra touwtje, eens heeft iemand het touwtje losgesneden, vond het zo zielig, het zat te strak, tja... wanneer het niet strak zat, dan deed hij alles af en stond vervolgens op zijn achterbenen om te kijken wat er verder aanwezig was. Andere hengsten dulde hij niet in de buurt.

Natuurlijk werd ook Leffert in de loop van de jaren rustiger, toen hij werd gehuldigd voor zijn Preferentschap kwam het even allemaal weer terug. Hij stond tussen de tribune's te piaferen toen hij werd aangekondigd door de speaker, in afwachting van dat hij de ring in mocht. De mensen gingen staan en hij kreeg een staande ovatie die heel lang duurde. Het was zó indrukwekkend en emotioneel.

 

Leffert deed het in de fokkerij ook geweldig, de vaak mooie paarden, rastypisch en goede bewegingen deden het overal goed. in de keuringsbaan, in de sport en ook in de handel waren ze zeer gewild.

Zijn nakomelingen zorgden voor dezelfde opzienbarende optredens als hij zelf, het allereerste hengstveulen wat op de keuring verscheen Xeros SF, kreeg meteen een 1e premie en werd als 3 jarige aangewezen voor het CO. De eerst merrie werd ook meteen ster, en op de eerste buitenlandse keuring in Duitsalnd werd een Leffert-dochter Fokdagkampioen.

Leffert kreeg 5 zonen goedgekeurd, deze zorgden voor 10 kleinzonen en 6 achterkleinzonen. Hij dekte 5 jaar rond de 200 merries, behaalde een sterpercentage van 42 %, er werden 10 dochter Model verklaard en maar liefst 39 Leffert dochters preferent .

 

 

 

 

Maar we raken over Leffert nooit uitgepraat, wat een ondeugd, wat een kracht, wat een humor. Het eerste jaar dekte hij natuurlijk, en toerde Obbe met zijn rode Toyota door het land, in de buurt van Terwispel keek hij eens in de spiegel, en zag in de spiegel een prachtige Fries over de weg draven, toen hij iets beter keek besefte hij dat het Leffert was, die eigenlijk netjes in de trailer hoorde te staan.

Leffert was zo lenig, en deed altijd alles af, geen halster bleef achter die kleine oortjes zitten, hij was dus zelfs in staat om vanuit een rijdende trailer te springen, naast 1 klein schaafwondje mankeerde hem helemaal niets. Obbe heeft als in een droom de auto aan de kant gezet, heeft Leffert kunnen pakken, heeft hem weer in de trailer gezet en reed naar huis. De hele weg in een soort shock, hij kwam thuis, stapte uit de auto en viel flauw ( nu doet hij dat regelmatig) nadat hij was bijgekomen deed hij zijn verhaal, we besloten het aan helemaal niemand te vertellen, dat is lang gelukt.

Op de foto's die een weekje later zijn gemaakt voor de hengstenkalender zie je een heel klein plekje, onze herinnering aan dit bizarre avontuur.

 

Paard met humor.

Leffert had enorme humor, was dat op jonge leeftijd wel eens lastig, later was dat juist een enorm pluspunt.

Lange tijd heb ik hem zelf gereden, eens was ik hem aan het opzadelen en moest nog even mijn handschoenen pakken. Obbe en Jan Schuil ( toen onze dierenarts) waren ergens in de buurt, anders kon het niet want je kon hem eigenlijk niet alleen laten, hij deed namelijk altijd alles af, we hadden hem altijd een extra halsband om, of een extra touwtje, maar dan nog zorgde hij voor verrassingen. Ook deze keer, ik liep weg en hoorde kort daarna een oorverdovend lawaai van een raam wat brak, ik meteen in paniek en schreeuwen om de dierenarts, kom ik bij Leffert, staat hij keurig in de houding, aslof hij nooit van zijn plek was geweest, maar het raam van de wasplaats was in diggels en Leffert had het glas zelfs om zijn kont liggen. Met een blik van : is er iets? zat hij ons aan te kijken............. geen schrammetje, alleen het raam kapot.

Nou tja, beetje rommel opruimen, even bijkomen, schilder bellen voor een nieuw raam en door. 's middags werd er een nieuw raam in gezet, was eenvoudig stalraam, gelukkig snel opgelost.

Precies twee dagen later konden we de schilder weer bellen, opnieuw raam eruit, Leffert vond het een super leuk spelletje, beetje draaien , kont in de hoek, drukje er tegen aan, en hup, volgende raam eruit.

Tja, toen hebben we de ketting maar aangepast, zodat hij er niet meer bij kon, want werd iets te duur, die geintjes van hem.

 

Zo startte ik hem eens op een dressuurwedstrijd in Zwaagwesteinde, was er ook een rubriek mennen. Leffert zag de karretjes voorbij komen en dacht, o, is er tuigen vandaag ? dat kan ik ook. Leffert gooide de staart erop, had volgens mij geen idee dat ik ook nog op z'n rug zat, zette de sokken erin en tuigde het hele veld over, dwars door alle dressuurbanen, tot we voor een hek terecht kwamen, daar stopte hij, springen vond hij niks. Ik had de cap voor mijn ogen hangen en een hartslag van 200, maar we stonden godzijdank stil, Leffert vond dat de showtime weer over was, dus we wandelden rustig weer terug. 

Dat soort kunsten had hij ook altijd in de hengstencarrousel , Leffert kende de proef altijd uit z'n hoofd, en die liep hij dan best braaf, we liepen altijd naast Rypke, die arme Rypke , in iedere oefening waar we naast elkaar kwamen kreeg hij een opstopper, dat was Leffert zijn spelletje, ik blauwe knieeen en Rypke wit van het schuim uit de mond van Leffert.

Zo  ook hadden we een optreden in het FEC in Leeuwarden volgens mij met Indoor Leeuwarden. De proef van de hengstencarousel was geweldig, het publiek laaiend enthousiast, bedacht één of andere grapjas om in de ereronde er eens een lichtshow in te gooien, met ronddraaiende rode, groene en gele lampen, de hele groep er van door en Leffert voorop, eerst dacht hij erover te springen, weinig succes, toen maar richting de uitgang, weer zo'n rotlicht, gooit hij de rem erop en stopt, bokt vervolgens zo allemachtig hoog dat ik dacht dicht bij het dak uit te komen, vervolgens stopt hij weer en val ik precies met m'n dike kont weer in het zadel en mijn voeten schoten weer in de beugels, toen vond meneer Leffert het wel welletjes en stoof door de uitgang naar de stallen. Ik kon aan het zuurstof, volgens mij had hij bij dit soort actie's niet eens meer in de gaten dat er iemand op z'n rug zat,dat was voor Leffert van latere zorg. 

 

Emoe's

Aangespannen had Leffert dezelfde fratsen, we deden regelmatig  een rondje De Tike, dorp tegenover ons, was precies een mooi trainigsrondje. Obbe had Leffert voor de trainigswagen en deed rondje De Tike. Wat we niet wisten ( en Leffert dus ook niet) was dat een buurman in De Tike een nieuw hobby had, die had naast de boerderij een stukje land afgezet en daar had hij een stelletje emoe's lopen. ( klein soort struisvogel)

De emoe's kenden geen Fries paard en het Friese paard kende geen emoe's. Nou Leffert schrok zich in ieder geval een hoedje, en sprong hemelhoog, vervolgens de sokken erin. Obbe zag iedere boom en sloot erg dichtbij komen, Leffert richting huis, precies voor de wegovergang had Obbe hem weer terug, zo die had ook weer een test overleefd. Leffert heeft nooit meer zonder argwaan het rondje De Tike gelopen, bij de boerderij van Harm de buurman was het altijd oppassen.